Hornstein - Altgemeinde~Teilort

Graf Wolfrad von Veringen der Ältere und seine Söhne Wolfrad und Heinrich sowie Graf Mangold von Nellenburg genehmigen den Verkauf genannter Besitzungen in Wilflingen, welche Ritter Heinrich von Gundelfingen von ihnen zu Lehen getragen hatte, gegen andere ihnen zu Lehen aufgetragene Güter daselbst an das Kloster Heiligkreuztal. / Zur Detailseite

Die Ritter Burkhard und Eberhard sowie Ebo von Rosna, Gebrüder, überlassen gewisse ihnen Namens des nicht lehensfähigen Fischers Burkhard genannt von Hirschbühl von dem Grafen von Sulz und dessen Erben dem Herrn von Eberstein verliehene Wiesen auf Bitten Burkhards an das Kloster Heiligkreuztal. / Zur Detailseite

Peter von Pflummern, Minoritenordens, früher Abt von Zwiefalten, entscheidet den Streit zwischen dem Ritter Konrad von Grüningen und Abt Eberhard von Zwiefalten über einen Wald bei Mörsingen, den das Kloster von den Herren von Emerkingen kaufte. Dem Ritter wird sein Recht abgesprochen und es wird bestimmt, dass keine Neubrüche ohne Wissen beider Teile in Bau genommen werden dürfen, wenn es aber geschieht, die Landgarbe gemeinsam sein soll. Alle Rechte der Herren von Emerkingen in Mörsingen gehen auf das Kloster über. Konrad oder seine Erben sollen auch das Kloster in seinem Gut Offenhausen bei Mörsingen (in predio Offenhusano apud Mersingen sito et vel iam tum empto vel propediem emendo) nicht beeinträchtigen. Der Bann, den sich Konrad durch seine Handlungen ipso facto zugezogen hat, soll gelöst werden. Testes: Conradus et Eberhardus de Landow, Bertholdus de Stein cum Bernardo et Bertholdo filiis, Conradus advocatus de Meringen, Otto Kaib, Petrus de Hornstein, Waltherus de Pflumern dapifer, Albertus Pütelschies, Ulricus de Andelfingen, Conradus Schad, Rudolphus de Grningen. Actum Riedlinge, anno Christi MCCLXXXVI., feria VI. ante Othmari. / Zur Detailseite

Der Minorit Peter von Zwiefalten vergleicht das Kloster Zwiefalten mit dem Ritter Konrad von Grüningen und seinen Kindern über verschiedene Streitpunkte. / Zur Detailseite

Heinrich von Bartelstein (Bartelstain) verzichtet auf alle Rechte an die Güter in Knetzenweiler (Knehtenwiler), die ihm sein Schwiegervater strenuus vir Ritter Berthold von Ebratsweiler für die 21 Mark Silber betragende Mitgift (ratione dotis) seiner Tochter Hedwig verpfändet, nunmehr aber an Kloster Salem verkauft hat, nachdem er ihn zum Ersatz seine weit besseren Güter in Günzkofen (Gu{i}nzikoven) angewiesen hat. Siegler: Die Stadt Mengen (Eber. de Rosenowe minister et universitas civitatis). Actum apud Mængen, anno domini MCC nonagesimo quinto, XII. kalendas Maii, indictione VIII., testibus honorabili viro C. decano in Diengen et strennuis ac discretis viris Eber. de Rosen{u}we ministro prescripto, Friderico dicto Knu{i}scer militibus, H. de Swarza, H. de Bu{i}zikoven, H. de Bu{i}rron, Mangoldo de Hornstain, Ber. de Landowe, U{o}l. dicto Du{i}rner, C. dicto Zæhe, U{o}l. dicto Veser, Walt. dicto Woppe civibus in Mængen, fratre C. medio cellerario et fratre Gerungo mercatore monachis in Salem. / Zur Detailseite

Die Grafen Ludwig, Kirchherr von Cannstatt, Konrad und Eberhard von Grüningen-Landau verzichten gegenüber dem Kloster Heiligkreuztal auf ihre Rechte an Besitz in Andelfingen. / Zur Detailseite

Luftbild: Film 51 Bildnr. 82, Bild 1 [Quelle: Landesarchiv BW] / Zur Detailseite

Graf Heinrich von Veringen und Wolfrat sein Sohn eignen (omne ius proprietatis dominii seu aliud quodcunque – – – contulimus et conferimus) um ihres und ihrer Eltern Seelenheils willen dem Kloster Bebenhausen einen Hof oder Güter in Tigerfeld (in curia sive bonis sitis in Tygerveldt, que a nobis Bertholdus dictus Wertwein civis in Veringen uxor eius et heredes eorum a nobis iure homagii quod vulgo dicitur manlehen, resignato nobis iure quod H. nobilis de Gundelfingen a nobis aut nostris predecessoribus vel parentibus in predictis bonis habere potuit, in feudum tenuit quamque curiam seu bona Sifridus de Tigerveldt filius quondam Sifridi nunc incolit). Siegler: Die Aussteller. Actum et datum in Hetingen, presentibus testibus Petro videlicet milite de Hornstain cum sex servis nostris, C. de Munderchingen tunc ministro in Hettingen, Petro filiastro eiusdem, fratre Joanne de Constantia qui dictorum bonorum proprietatem recepit nomine monasterii sui, anno domini MCCXCVII., VI. idus kalendas Martii, indictione decima. / Zur Detailseite

Kartenblatt SO XL 13 Stand 1844 (Hornstein), Bild 1 [Quelle: Staatsarchiv Ludwigsburg] / Zur Detailseite

Graf Eberhard von Nellenburg bestätigt den Verkauf der Güter in Knetzenweiler durch seinen Dienstmann Ritter Berthold von Ebratsweiler (vir discretus Bertoldus de Eberhartswiler miles ministerialis meus dilectus) an Kloster Salem, die Berthold von ihm und weiland Walter von Beizkofen (Bu{i}zikoven) von seinem verstorbenen Vater Mangold zu Lehen gehabt hat. Siegler: Der Aussteller und Berthold von Ebratsweiler, der sich zur Gewährschaft verpflichtet. Actum apud Mængen, anno domini MCC nonagesimo quinto, XII. kalendas Maii, indictione VIII., testibus honorabilibus viris C. decano in Diengen, Eber. de Roseno{u}we ministro in Mængen, Friderico dicto Knu{i}scer militibus, H. de Bartelstain, H. de Bu{i}rron, Mangoldo de Hornstain, H. de Swarza, Ber. de Lando{u}we, U{o}l. dicto Du{i}rner, C. dicto Zæhe, U{o}l. dicto Veser, Walt. dicto Woppe civibus in Mængen. Datum et actum vero ex parte mei Eber. de Nellenburch comitis suprascripti apud Stokka, anno predicto, VIII. kalendas Maii, indictione predicta, testibus Bilgrino de Ho{e}dorf, H. de Hohenberch militibus, Hugone de Hohenberch, Ru{o}d. de Hertenstain, Wern. pannicida, Eber. de Swaindorf, Her. dicto Erweszer civibus in Stoka, Hainrico de Eberhartswiler, Johanne de Riethusen et fratre Cu{o}nrado sacerdote monacho et medio cellerario in Salem. / Zur Detailseite

Burkhard genannt Hu{o}ter, Bürger in Mengen schenkt (tradidi ac tenore presentium trado et confero), um sich die Huld (patrocinia) der Jungfrau Maria zu erwerben, mit Zustimmung seiner Frau Judenta dem Kloster Salem eine Wiese von 4 Mannmahd bei Hundersingen (pratum quoddam iuxta villam Hundersingen prope molendinum dictum Otten múli situm ad tonsiones quatuor virorum se extendens, quod Rentonswise vulgariter appellatur mihique iure proprietario pertinere dinoscitur). Siegler: Die Stadt Mengen. Datum et actum in Mengen, anno domini MCCC., XV. kalendas Augusti, testibus domino Cu{o}none plebano in Mengen, Eber. de Roseno{u}we ministro, H. de Hornstain militibus, domino Ha{e}rtnido de Bartelstain rectore ecclesie in Cruchenwise, . . priore de Billofingen, Ru{e}degero de Magenbu{o}ch, H. de Swarzach, H. dicto U{o}l, C. rectore puerorum in Mengen, C. dicto Rallen, C. dicto Lo{e}cheler, Walthero dicto Hundehu{i}bel et Walt. fratruele suo, Arnoldo dicto Grems, Ber. dicto de Lando{u}we, Ar. dicto Sydeler, Bur. et Alber fratribus piscatoribus de Blochingen. Ritter Eberhard von Rosna der Amman und Rat (consules civium) und Bürgerschaft von Mengen beurkunden die Wahrheit des Gesagten und hängen ihr Siegel (nostre civitatis) an. / Zur Detailseite

Kartenblatt SO XL 14 Stand 1894 (Hornstein), Bild 1 [Quelle: Staatsarchiv Ludwigsburg] / Zur Detailseite
![Anselm von Justingen übergibt der Äbtissin Adelheid und dem Konvent von Heiligkreuztal das Eigentumsrecht des Hutershofs zu Andelfingen (curiam in Andolvingen dictam des Hu{o}ters hof) mit aller Zugehörde, welchen dieselben von dem durch ihn damit belehnten Heinrich dem Huter von Veringen (dicto der Hu{o}ter de Veringen) um 22 Mark Silber erkauft haben, nachdem dieser ihm den Hof zu größerer Sicherheit gemeinsam mit seinen Brüdern Hermann, Hermann und Berthold, welchen keinerlei Recht an denselben zustand, aufgelassen hatte. Acta sunt hec apud Vallem Sancte Crucis, anno domini MCCLXXI., in octava beati Johannis Baptiste, testibus: Friderico plebano de Andelvingen, Al[berto] decano de Binswangen, Bertholdo viceplebano de Riudelingen et Goezwino de Hornstain clericis, nobilibus viris Mangoldo et Wolfrado fratribus comitibus de Veringen, nobili viro Burkardo de Jungingen, Cunrado de Talhain militibus, Hainrico dicto Rôn ministro, Cu{o}nrado Hierliech, Burkardo de Andelvingen, Friderico et Bertholdo fratribus de Tentingen et alis quam pluribus probis viris. Siegler: Graf Hartmann von Grüningen (Griuningen), dessen Siegel die genannten Brüder von Veringen mitgebrauchen, da sie kein eigenes haben, und der Aussteller.](/media/labw_wub/current/delivered/jpg/wub-3010.jpg)
Anselm von Justingen übergibt der Äbtissin Adelheid und dem Konvent von Heiligkreuztal das Eigentumsrecht des Hutershofs zu Andelfingen (curiam in Andolvingen dictam des Hu{o}ters hof) mit aller Zugehörde, welchen dieselben von dem durch ihn damit belehnten Heinrich dem Huter von Veringen (dicto der Hu{o}ter de Veringen) um 22 Mark Silber erkauft haben, nachdem dieser ihm den Hof zu größerer Sicherheit gemeinsam mit seinen Brüdern Hermann, Hermann und Berthold, welchen keinerlei Recht an denselben zustand, aufgelassen hatte. Acta sunt hec apud Vallem Sancte Crucis, anno domini MCCLXXI., in octava beati Johannis Baptiste, testibus: Friderico plebano de Andelvingen, Al[berto] decano de Binswangen, Bertholdo viceplebano de Riudelingen et Goezwino de Hornstain clericis, nobilibus viris Mangoldo et Wolfrado fratribus comitibus de Veringen, nobili viro Burkardo de Jungingen, Cunrado de Talhain militibus, Hainrico dicto Rôn ministro, Cu{o}nrado Hierliech, Burkardo de Andelvingen, Friderico et Bertholdo fratribus de Tentingen et alis quam pluribus probis viris. Siegler: Graf Hartmann von Grüningen (Griuningen), dessen Siegel die genannten Brüder von Veringen mitgebrauchen, da sie kein eigenes haben, und der Aussteller. / Zur Detailseite

Graf Eberhard von Wartstein verzichtet zu Gunsten von Äbtissin und Konvent von Heiligkreuztal gegen Bezahlung von 14 Pfund Heller auf alle seine Rechte an den Hof in Hayingen, der des Mors hof heißt, und verpflichtet sich unter Verpfändung seines ganzen Besitzes zur Leistung voller Gewährschaft für einen Zeitraum von 5 Jahren vom nächsten Christfest ab gerechnet; ferner verzichtet er auf seine Rechte an allen den Gütern, die er dem Kloster gegeben hat, insbesondere an zwei Höfen in Fainhusen und des Graven hof in Hayingen. Siegler: Der Aussteller, Graf Wolfrad von Veringen und der Edle Anselm der Ältere von Justingen. Acta sunt hec in Ru{e}dlingen, anno domini MCCLXXXIII., VIII. idus Novembris, indictione XII., presentibus: decano de Binswangen, rectore ecclesie in Ha{e}ttingen, Ber. viceplebano in Ru{e}dlingen, U{o}lrico plebano in Hailigcrúczstal, U{o}lrico dicto Zinsmaister sacerdotibus, Hermanno milite de Hornstain, nobili viro Anshelmo iuniori de Justingen, Hiltboldo ministro, Ottone de Enslingen dicto Rorwanc, Walthero dicto Klingler, Hainrico dicto Schwertfa{e}rber. / Zur Detailseite

Rudolf von Emerkingen verkauft die Vogtei über das Kloster Zwiefalten und seine Dörfer Breitenfeld, Attenhöfen, Brunnen und Baach an das Kloster. / Zur Detailseite

Urkunde über den Verzicht der Edlen Anselm von Justingen und Anselm von Wildenstein auf Güter in Mörsingen zu Gunsten von Abt und Konvent von Zwiefalten. / Zur Detailseite
![Die Brüder Heinrich und Walter, Ritter, und Rudolf von Emerkingen geben an Stelle der Güter in Mörsingen, die sie an Abt und Konvent von Zwiefalten verkauft haben, den Edeln Anselm von Justingen und seinem Vetter Anselm von Wildenstein Güter in Emeringen (quartum dimidium mansum apud Emerigen de ipsorum predio, quod . . dictus Maieblu{o}me olim possidebat) zu eigen und nehmen sie von ihnen nach demselben Recht (iure omagii) zu Lehen, wie sie die Güter in Mörsingen innegehabt hatten, verpflichten sich auch zur Gewährschaft für die Güter in Emeringen, wie das Recht es erfordert. Data sunt hec et acta in prescripto monasterio Zvivultu{o}n, anno incarnationis dominice MCCLXXXIII., indictione XI., X. kalendas Martii sub testimonio fratris Petri ordinis fratrum Minorum, U{o}lrici abbatis loci predicti, C. de Gundirshoven, Eber, prepositi, Johannis, Wern. monachorum ibidem, C[unradi] nobilis de Gundilvingen, Her[manni] militis de Hornstain, Man[egoldi] de Hornstain militis, Ber[toldi] militis de Staine, Han[rici] militis de Loubecke, Ber[toldi] militis de Plhumern, Wern. de Hertinstain, Johannis, Petri, C., Berhtoldi fratrum de Hornstain, Ru{o}d. de Striberc, H. de Hasinstain, Hilt[ebrandi] dicti Hagil, W[altheri] de Buzikoven. Siegler: Heinrich und Walter von Emerkingen.](/media/labw_wub/current/delivered/jpg/wub-4095.jpg)
Die Brüder Heinrich und Walter, Ritter, und Rudolf von Emerkingen geben an Stelle der Güter in Mörsingen, die sie an Abt und Konvent von Zwiefalten verkauft haben, den Edeln Anselm von Justingen und seinem Vetter Anselm von Wildenstein Güter in Emeringen (quartum dimidium mansum apud Emerigen de ipsorum predio, quod . . dictus Maieblu{o}me olim possidebat) zu eigen und nehmen sie von ihnen nach demselben Recht (iure omagii) zu Lehen, wie sie die Güter in Mörsingen innegehabt hatten, verpflichten sich auch zur Gewährschaft für die Güter in Emeringen, wie das Recht es erfordert. Data sunt hec et acta in prescripto monasterio Zvivultu{o}n, anno incarnationis dominice MCCLXXXIII., indictione XI., X. kalendas Martii sub testimonio fratris Petri ordinis fratrum Minorum, U{o}lrici abbatis loci predicti, C. de Gundirshoven, Eber, prepositi, Johannis, Wern. monachorum ibidem, C[unradi] nobilis de Gundilvingen, Her[manni] militis de Hornstain, Man[egoldi] de Hornstain militis, Ber[toldi] militis de Staine, Han[rici] militis de Loubecke, Ber[toldi] militis de Plhumern, Wern. de Hertinstain, Johannis, Petri, C., Berhtoldi fratrum de Hornstain, Ru{o}d. de Striberc, H. de Hasinstain, Hilt[ebrandi] dicti Hagil, W[altheri] de Buzikoven. Siegler: Heinrich und Walter von Emerkingen. / Zur Detailseite

Luftbild: Film 51 Bildnr. 106, Bild 1 [Quelle: Landesarchiv BW] / Zur Detailseite

Graf Wolfrad der Jüngere von Veringen beurkundet, dass der Dienstmann des Klosters Reichenau Ritter Siegfried Sattel sein Eigengut in Andelfingen mit Zustimmung seiner Gattin und Söhne sowie durch die Hand des Abts an das Kloster Heiligkreuztal verkauft habe. / Zur Detailseite
![Albert und Egilolf, Vater und Sohn, von Steußlingen verkaufen an Propst Berthold und Konvent von Marchtal Wiesen an der Donau bei der Burg [Nieder-]Marchtal (pratum nostrum dictum in dem gerütte et alia prata eidem adiacentia, que supercilium montis vicini comprehendit, ad nostram iurisdictionem hucusque spectantia iuxta Danubium sita prope castrum nostrum Marthel, a parte occidentali attingentia campum sive pratum monasterii de Marthello) um 73 Pfund Heller und übertragen das Eigentumsrecht derselben dem Kloster mit Bewilligung der Herzoge Konrads des Älteren und Hermanns des Jüngern von Teck, von denen sie damit belehnt waren. Sie behalten sich jedoch das Nutzungsrecht der Altwasser der Donau in den Wiesen vor (cum fluvius Danubii ab antiquo reliquerit vestigia sui transitus, quod vulgariter dicitur altacha, et prata sepefata hanc aquam contineant, illud solum ius nobis reservavimus, ut tantum navicule ministerio eandem aquam intremus ad pisces solummodo capiendos. Quodsi processu temporum hec piscina fuerit exsiccata, ita ut sit inhabilis ad piscandum, fundus nihilominus cedet monasterio prelibato). Zugleich geben sie ihre Zustimmung dazu, dass das Kloster seine Besitzungen mit Mauern, Zännen, Hecken oder Gräben oder anderen Sicherungen umgebe gegen Beeinträchtigungen durch sie und die ihrigen, sowie damit ihr Vieh von den Klosterweiden abgehalten werde. Siegler: Die Aussteller (sigilli nostri), Bischof Rudolf und das Domkapitel von Konstanz, der Graf von Schelklingen und die Stadt Munderkingen. Testes: nobilis Heinricus de Gunde[l]fingen et filius suus nominis eiusdem, Hermannus et Waltherus milites de Hornstain et Stadegun, Conradus advocatus de Meringen dictus de Tamiath, Heinricus minister de Mundrichingen et plures incole civitatis eiusdem, frater Conradus prior et conventus monasterii antedicti, feliciter in domino. Amen. Actum et datum apud Marthellum, anno millesimo ducentesimo octogesimo sexto, indictione XIIII.](/media/labw_wub/current/delivered/jpg/wub-4389.jpg)
Albert und Egilolf, Vater und Sohn, von Steußlingen verkaufen an Propst Berthold und Konvent von Marchtal Wiesen an der Donau bei der Burg [Nieder-]Marchtal (pratum nostrum dictum in dem gerütte et alia prata eidem adiacentia, que supercilium montis vicini comprehendit, ad nostram iurisdictionem hucusque spectantia iuxta Danubium sita prope castrum nostrum Marthel, a parte occidentali attingentia campum sive pratum monasterii de Marthello) um 73 Pfund Heller und übertragen das Eigentumsrecht derselben dem Kloster mit Bewilligung der Herzoge Konrads des Älteren und Hermanns des Jüngern von Teck, von denen sie damit belehnt waren. Sie behalten sich jedoch das Nutzungsrecht der Altwasser der Donau in den Wiesen vor (cum fluvius Danubii ab antiquo reliquerit vestigia sui transitus, quod vulgariter dicitur altacha, et prata sepefata hanc aquam contineant, illud solum ius nobis reservavimus, ut tantum navicule ministerio eandem aquam intremus ad pisces solummodo capiendos. Quodsi processu temporum hec piscina fuerit exsiccata, ita ut sit inhabilis ad piscandum, fundus nihilominus cedet monasterio prelibato). Zugleich geben sie ihre Zustimmung dazu, dass das Kloster seine Besitzungen mit Mauern, Zännen, Hecken oder Gräben oder anderen Sicherungen umgebe gegen Beeinträchtigungen durch sie und die ihrigen, sowie damit ihr Vieh von den Klosterweiden abgehalten werde. Siegler: Die Aussteller (sigilli nostri), Bischof Rudolf und das Domkapitel von Konstanz, der Graf von Schelklingen und die Stadt Munderkingen. Testes: nobilis Heinricus de Gunde[l]fingen et filius suus nominis eiusdem, Hermannus et Waltherus milites de Hornstain et Stadegun, Conradus advocatus de Meringen dictus de Tamiath, Heinricus minister de Mundrichingen et plures incole civitatis eiusdem, frater Conradus prior et conventus monasterii antedicti, feliciter in domino. Amen. Actum et datum apud Marthellum, anno millesimo ducentesimo octogesimo sexto, indictione XIIII. / Zur Detailseite

Postkarte, Bingen. Sigmaringen. Bittelschiesser-Tälchen [Copyright: TECHNOSEUM Mannheim] / Zur Detailseite
![Die Grafen Ludwig, Konrad und Eberhard Gebrüder von Landau verkaufen dem Konstanzer Domkapitel ihren Hof zu Cannstatt samt dem damit verbundenen Patronatrecht der dortigen Kirche.||Omnibus presentes litteras inspecturis Ludowicus, Cu{o}nradus et Eberhardus fratres de Landowe comites, filii quondam Har[t]manni de Gru{o}nigen comitis, subscriptorum notitiam et in domino caritatem. Ut contractus bone fidei consensu mutuo celebrati sub stabilitate inconmutabili perseverent, scripturarum indiciis perpetue debent memorie commendari. Noverint itaque universi tam posteri quam presentes, quod cum nos oppressi essemus gravibus oneribus debitorum et ab eisdem non possemus nisi per venditionem possessionum nostrarum aliquatenus liberari, curiam nostram sitam in villa Kannestat prope Wirtenberch, diocesis Constantiensis, nobis ex successione paterna iure proprietatis pertinentem, cui ius patronatus ecclesie in Kannstat est annexum, cum suis iuribus et pertinentiis universis venditioni decrevimus exponendam. Et cum inter alios ad emptionem ipsius curie cum suis attinentiis universis procedere volentes honorabiles in Christo Ru{o}dolfus decanus totumque capitulum ecclesie Constantiensis nobis maius et utilius pretium obtulissent, acceptis ab eis tricentis marcis argenti puri et legalis ponderis Constantiensis, de quibus nobis ab eis sufficientem cautionem fideiussorum seu obsidum fore factam scriptis presentibus recognosicimus et confitemur, curiam nostram predictam cum iure patronatus ecclesie in Kannstat et annexo et cum omnibus suis pertinentiis et iuribus tam corporalibus quam incorporalibus universis, quocunque nomine censeantur, predictis . . decano et capitulo vendidimus et in ipsos ipsorumque ecclesiam Constantiensem venditionis titulo transtulimus et transferimus per presentes, ab ipsis ipsorumque successoribus, quicunque pro tempore fuerint, habendam et possidendam cum iure patronatus ecclesie in Kannstat ei annexo et cum suis attinentiis de iuribus universis tam corporalibus quam incorporalibus perpetuo pacifice et quiete sine cuiusvis obice contradictionis, adhibitis per nos in venditione et translatione prefatis verborum ac gestuum sollempnitatibus debitis et consuetis. Ceterum ne super proprietate curie antedicte cum iure patronatus ecclesie in Kannstat ei annexo et cum suis attinentiis universis quicquid dubietatis possit oriri, iuramenta sollempniter prestitimus corporalia coram . . decano et capitulo antedictis, quod dicta curia cum iure patronatus et cun suis attinentiis universis iure proprietatis seu directi dominii a quondam patre nostro antedicto usque ad diem sui obitus habita fuerit et possessa et quod ad nos eodem iure cum iure patronatus ei annexo et cum suis pertinentiis universis ex successione paterna devoluta fuerit et per nos eodem iure habita et possessa usque ad tempus venditionis premisse per nos facte decano et capitulo memoratis, nos insupei Cu{o}nradus et Eberhardus fratres supradicti per stipulationem sollempnem promisimus eidem decano et capitulo warandiam, que vulgariter dicitur werschaft, super eo quod dicta curia per nostram venditionem eis factam cum iure patronatus ei annexo et cum suis pertinentiis universis eis pertineat iure proprietatis seu directi dominii iure et quod titulo pignoris tantum a quondam patre nostro pro LXII libris Hallensis monete in quondam . . patrem . . dictorum de Velbach, qui nunc eandem curiam eodem iure tenent et possident, devoluta fuerit seu translata, et quod nulli alii seu aliis quocunque iure vel titulo sit quovis modo obnoxia astricta vel etiam obligata. De premissis vero duobus articulis warandiam, que vulgariter dicitur werschaft, fide super hoc per nos prestita corporali eisdem . . decano et capitulo pro ipsis subire tenemur, quandocunque secundum exigentiam iuris opus fuerit in examine iudicis ecclesiastici cuiusque, ita tamen, quod si causam extra civitatem Constantiensem agitari contingat seu ventilari, ipsam warandiam subire tenemur expensis . . decani et capituli prefatorum, obligantes nos nostrosque, qui pro tempore fuerint, successores vel heredes per stipulationem sollempnem scriptis presentibus ad observationem inviolabilem omnium||et singulorum premissorum. Renuntiamus insuper circa premissa et quodlibet ex eisdem pro nobis nostrisque successoribus seu heredibus in perpetuum beneficio restitutionis in integrum litteris, a sede apostolica vel aliunde inpetratis ac etiam inpetrandis, defensioni non adhibite sollempnitatis, exceptionibus doli et quod metus causa auxilio et deceptionis ultra dimidiam iusti pretii, omnibus constitutionibus et statutis tam editis quam edendis, omni consuetudini generali vel particulari, omni suffragio legum et canonum et generaliter omni remedio tam in specie quam in genere, quo mediante ea, que premissa sunt, vel ipsorum quodcunque possent ullo unquam tempore violari. In evidentiam itaque et firmitatem perpetuam omnium et singulorum premissorum presens instrumentum conscribi fecimus et sigillorum nostrorum, Heinrici de Veringen comitis, Anshalmi de Justingen nobilis, . . officialis curie Constantiensis et civitatis Constantiensis robore procuravimus et petivimus conmuniri. Nos Hainricus de Veringen comes, Anshalmus de Justingen nobilis, . . officialis curie Constantiensis et . . consules civitatis Constantiensis sigilla nostra appendi fecimus presentibus ad petitionem et instantiam Ludowici, Cu{o}nradi et Eberhardi de Landowe comitum fratrum suprascriptorum in testimonium et evidentiam ac firmitatem inconmutabilem omnium et singulorum supradictorum. Datum et actum Constantie, anno domini MCCLXXXVIII., in die beati Sebastiani, indictione secunda, presentibus magistro Cu{o}nrado dicto Pfefferhart canonico ecclesie sancti Johannis Constantiensis, . . dicto Roswolf canonico Thuricensi, Go{e}swino de Hornestain canonico Curiensi, Hainrico dicto Scriba canonico ecclesie Episcopalis Celle, Reinhero rectore ecclesie in Hundersingen, U{o}lrico de Kunegsegge, Ru{o}dolfo advocato de Vridingen, Hermanno de Sulzberg, Hugone de Langenstain, Alberto de Clingenberg, Hermanno dicto Schambelier, Friderico in Turri, Cu{o}nrado de Castello militibus, Walthero advocato, Hainrico de Tettikoven seniore, Hugone dicto In der Bu{i}nd, Johanne dicto Joheler, U{o}lrico dicto Under Schopfe, Cunrado Monetario, Hainrico dicto Spu{o}l, Cu{o}nrado dicto Ramunch, Johanne in Arena, Burchardo dicto Under Schopfe seniore, Hainrico de Tettikoven iuniore, magistro Wernhero apothekario, Eberhardo de Cru{i}celino civibus Constantiensibus et aliis quam pluribus fide, dingnis.](/media/labw_wub/current/delivered/jpg/wub-4624.jpg)
Die Grafen Ludwig, Konrad und Eberhard Gebrüder von Landau verkaufen dem Konstanzer Domkapitel ihren Hof zu Cannstatt samt dem damit verbundenen Patronatrecht der dortigen Kirche.||Omnibus presentes litteras inspecturis Ludowicus, Cu{o}nradus et Eberhardus fratres de Landowe comites, filii quondam Har[t]manni de Gru{o}nigen comitis, subscriptorum notitiam et in domino caritatem. Ut contractus bone fidei consensu mutuo celebrati sub stabilitate inconmutabili perseverent, scripturarum indiciis perpetue debent memorie commendari. Noverint itaque universi tam posteri quam presentes, quod cum nos oppressi essemus gravibus oneribus debitorum et ab eisdem non possemus nisi per venditionem possessionum nostrarum aliquatenus liberari, curiam nostram sitam in villa Kannestat prope Wirtenberch, diocesis Constantiensis, nobis ex successione paterna iure proprietatis pertinentem, cui ius patronatus ecclesie in Kannstat est annexum, cum suis iuribus et pertinentiis universis venditioni decrevimus exponendam. Et cum inter alios ad emptionem ipsius curie cum suis attinentiis universis procedere volentes honorabiles in Christo Ru{o}dolfus decanus totumque capitulum ecclesie Constantiensis nobis maius et utilius pretium obtulissent, acceptis ab eis tricentis marcis argenti puri et legalis ponderis Constantiensis, de quibus nobis ab eis sufficientem cautionem fideiussorum seu obsidum fore factam scriptis presentibus recognosicimus et confitemur, curiam nostram predictam cum iure patronatus ecclesie in Kannstat et annexo et cum omnibus suis pertinentiis et iuribus tam corporalibus quam incorporalibus universis, quocunque nomine censeantur, predictis . . decano et capitulo vendidimus et in ipsos ipsorumque ecclesiam Constantiensem venditionis titulo transtulimus et transferimus per presentes, ab ipsis ipsorumque successoribus, quicunque pro tempore fuerint, habendam et possidendam cum iure patronatus ecclesie in Kannstat ei annexo et cum suis attinentiis de iuribus universis tam corporalibus quam incorporalibus perpetuo pacifice et quiete sine cuiusvis obice contradictionis, adhibitis per nos in venditione et translatione prefatis verborum ac gestuum sollempnitatibus debitis et consuetis. Ceterum ne super proprietate curie antedicte cum iure patronatus ecclesie in Kannstat ei annexo et cum suis attinentiis universis quicquid dubietatis possit oriri, iuramenta sollempniter prestitimus corporalia coram . . decano et capitulo antedictis, quod dicta curia cum iure patronatus et cun suis attinentiis universis iure proprietatis seu directi dominii a quondam patre nostro antedicto usque ad diem sui obitus habita fuerit et possessa et quod ad nos eodem iure cum iure patronatus ei annexo et cum suis pertinentiis universis ex successione paterna devoluta fuerit et per nos eodem iure habita et possessa usque ad tempus venditionis premisse per nos facte decano et capitulo memoratis, nos insupei Cu{o}nradus et Eberhardus fratres supradicti per stipulationem sollempnem promisimus eidem decano et capitulo warandiam, que vulgariter dicitur werschaft, super eo quod dicta curia per nostram venditionem eis factam cum iure patronatus ei annexo et cum suis pertinentiis universis eis pertineat iure proprietatis seu directi dominii iure et quod titulo pignoris tantum a quondam patre nostro pro LXII libris Hallensis monete in quondam . . patrem . . dictorum de Velbach, qui nunc eandem curiam eodem iure tenent et possident, devoluta fuerit seu translata, et quod nulli alii seu aliis quocunque iure vel titulo sit quovis modo obnoxia astricta vel etiam obligata. De premissis vero duobus articulis warandiam, que vulgariter dicitur werschaft, fide super hoc per nos prestita corporali eisdem . . decano et capitulo pro ipsis subire tenemur, quandocunque secundum exigentiam iuris opus fuerit in examine iudicis ecclesiastici cuiusque, ita tamen, quod si causam extra civitatem Constantiensem agitari contingat seu ventilari, ipsam warandiam subire tenemur expensis . . decani et capituli prefatorum, obligantes nos nostrosque, qui pro tempore fuerint, successores vel heredes per stipulationem sollempnem scriptis presentibus ad observationem inviolabilem omnium||et singulorum premissorum. Renuntiamus insuper circa premissa et quodlibet ex eisdem pro nobis nostrisque successoribus seu heredibus in perpetuum beneficio restitutionis in integrum litteris, a sede apostolica vel aliunde inpetratis ac etiam inpetrandis, defensioni non adhibite sollempnitatis, exceptionibus doli et quod metus causa auxilio et deceptionis ultra dimidiam iusti pretii, omnibus constitutionibus et statutis tam editis quam edendis, omni consuetudini generali vel particulari, omni suffragio legum et canonum et generaliter omni remedio tam in specie quam in genere, quo mediante ea, que premissa sunt, vel ipsorum quodcunque possent ullo unquam tempore violari. In evidentiam itaque et firmitatem perpetuam omnium et singulorum premissorum presens instrumentum conscribi fecimus et sigillorum nostrorum, Heinrici de Veringen comitis, Anshalmi de Justingen nobilis, . . officialis curie Constantiensis et civitatis Constantiensis robore procuravimus et petivimus conmuniri. Nos Hainricus de Veringen comes, Anshalmus de Justingen nobilis, . . officialis curie Constantiensis et . . consules civitatis Constantiensis sigilla nostra appendi fecimus presentibus ad petitionem et instantiam Ludowici, Cu{o}nradi et Eberhardi de Landowe comitum fratrum suprascriptorum in testimonium et evidentiam ac firmitatem inconmutabilem omnium et singulorum supradictorum. Datum et actum Constantie, anno domini MCCLXXXVIII., in die beati Sebastiani, indictione secunda, presentibus magistro Cu{o}nrado dicto Pfefferhart canonico ecclesie sancti Johannis Constantiensis, . . dicto Roswolf canonico Thuricensi, Go{e}swino de Hornestain canonico Curiensi, Hainrico dicto Scriba canonico ecclesie Episcopalis Celle, Reinhero rectore ecclesie in Hundersingen, U{o}lrico de Kunegsegge, Ru{o}dolfo advocato de Vridingen, Hermanno de Sulzberg, Hugone de Langenstain, Alberto de Clingenberg, Hermanno dicto Schambelier, Friderico in Turri, Cu{o}nrado de Castello militibus, Walthero advocato, Hainrico de Tettikoven seniore, Hugone dicto In der Bu{i}nd, Johanne dicto Joheler, U{o}lrico dicto Under Schopfe, Cunrado Monetario, Hainrico dicto Spu{o}l, Cu{o}nrado dicto Ramunch, Johanne in Arena, Burchardo dicto Under Schopfe seniore, Hainrico de Tettikoven iuniore, magistro Wernhero apothekario, Eberhardo de Cru{i}celino civibus Constantiensibus et aliis quam pluribus fide, dingnis. / Zur Detailseite

Graf Ulrich von Berg genannt von Schelklingen beurkundet, dass sein Getreuer Heinrich von Neufrach ihm seine Burg Zußdorf mit dem dazu gehörigen Hof und dem Patronatrecht der Kirche zu Lehen aufgetragen hat, und belehnt auf seine Bitten damit die Brüder Ludwig und Mangold von Hornstein, die Heinrich zu seinen Erben eingesetzt hat. / Zur Detailseite

Berthold von Fronhofen beurkundet und bestätigt die von seiner Schwester Adelheid, weiland Gemahlin des Edlen Burkhard von Jungingen, um ihres im Kloster Heiligkreuztal erwählten Begräbnisses willen dahin gemachte Schenkung ihres Hofes Tuzzenhof in Herbertingen. / Zur Detailseite

Graf Heinrich von Veringen beurkundet die Vergleichung seines Streits mit Kloster Mariaberg um Rechte an Eigenleuten und Grundstücken. / Zur Detailseite

Ritter Eberhard von Jungingen bezeugt, dass ihn Äbtissin und Konvent von Heiligkreuztal (Hailichcruzestal) für sein Eigentumsrecht an einem Teil der Güter in Andelfingen, genannt des Zinsmeisters Gut, die das Kloster von Konrad gen. Gerwer kaufte, mit 2 Pfund und 5 Schilling Konstanzer Pfennige entschädigt haben. Siegler: Der Aussteller. Acta sunt hec in opido Meingen, anno domini MCCLXXXII., VI. kalendas Octobris, indictione XI., presentibus viris idoneis et discretis Johanne de Hornstain, Cu{o}nrado dicto Murzel ministro in Meingen, . . dicto Giselbrecht de Enslingen. / Zur Detailseite

Äbtissin Adelheid und Konvent von Heiligkreuztal beurkunden einen Vergleich über den Besitz einer Wiese zwischen Altheim und Neufra, die ihrem Kloster zugesprochen worden ist. / Zur Detailseite

Postkarte, Gruß aus dem Bittelschiessertälchen [Copyright: TECHNOSEUM Mannheim] / Zur Detailseite

Kartenblatt SO XLI 14 Stand 1844 (Hornstein), Bild 1 [Quelle: Staatsarchiv Ludwigsburg] / Zur Detailseite

Postkarte, Bingen. Sigmaringen. Bittelschiesser-Tälchen [Copyright: TECHNOSEUM Mannheim] / Zur Detailseite
Regionalauswahl: | |
---|---|
Typauswahl: | Ortsteil – Historisches Ortslexikon |
Typ: | Teilort |
Ersterwähnung: | 1244 |
Ortsgeschichte
Ortslage und Siedlung (bis 1970): | Kleines Dorf, ehemaliger Burgweiler, auf einer Randleiste der Flächenalb über dem Laucherttal. |
---|---|
Historische Namensformen: |
|
Geschichte: | 1244 Horinstain. Bis Anfang des 15. Jahrhunderts in der Hand des gleichnamigen Adels. Der Turm der Burg gehörte 1406 bis 1465 den Hornstein-Schatzberg, danach bis 1510 den Reischach, das sogenannte Große Haus 1406 bis 1427 den Hornstein, danach ebenfalls bis 1510 den Reischach. Der vereinigte Besitz der von Reischach kam dann an Johann Renner, der ihn 1512 an die von Hornstein-Hertenstein veräußerte. Die Burg aus dem 13. Jahrhundert wurde 1479 durch Graf Eberhard von Württemberg zerstört. Nach Wiederaufbau 1512 erweitert, 1694 abgerissen und 1696/99 vierstöckig neu erbaut. Hoch- und Niedergerichtsbarkeit im Ort und zeitweise auch in Bingen bei den jeweiligen Inhabern der Herrschaft. Nach Besitz- und Rechtsstreitigkeiten verkauften die Freiherren von Hornstein 1789 Schloss und Herrschaft an Hohenzollern-Sigmaringen. 1806 (nach 1850 preußisches) Oberamt (1925 Landkreis) Sigmaringen. Das Schloss diente 1818 bis 1869 als Besserungs- und Arbeitsanstalt. Nach dem Aufkauf durch die Freiherren von Hornstein seit 1873 Abbruch bis auf das Torhaus und die Kapelle. |
Burgen und Schlösser
Name: | Burg; Schloss |
---|---|
Datum der Ersterwähnung: | 1244 |
Kirche und Religion
Ersterwähnung: | 1402 |
---|---|
Kirche und Schule: | Immer Filial der Pfarrei Bingen. Schlosskapelle erstmals 1402 erwähnt. Patrozinium der Unbefleckten Empfängnis Mariens. Heute Kapelle Sankt Joachim und Anna, in den alten Wasserturm beim oberen Turm im 18. Jahrhundert eingebaut, barock. Evangelische nach Sigmaringen. |
Patrozinium: | Unbefleckte Empfängnis Mariens |
Suche
leobw
Verknüpfte Inhalte
- Orte (0)
- Personen (2)
- Objekte (79)
- Themen (0)
Teilen

Durchschnitt
(0 Stimmen)
Kommentare